بررسی عفونت ریوی مایکوپلاسمایی ناشی از مایکوپلاسما مایکوییدس واریته مایکوییدس

بازدید: 148

چکیده

کلاستر مایکوپلاسما مایکوییدس در برگیرنده مهمترین پاتوژنهای تنفسی نشخوارکنندگان است که سالیانه خسارات اقتصادی سنگینی بر صنعت دامپروری کشورهای جهان وارد می‌کند. اخیرا شیوعهای بازپدیدی از عفونتهای پلوروپنومونی نشخوارکنندگان در منطقه خاورمیانه گزارش شده است. در این شرایط تعیین وضعیت گله‌های کشور از نظر آلودگی به گونه‌های پاتوژن این کلاستر از اهمیت خاصی برخوردار است. هنوز گزارشی از شناسایی و جداسازی گونه‌های درگیر از عفونت پلوروپنومونی در ایران بدست نیامده است. عدم برخورداری از خصوصیت پاتوگونومیک در نمونه‌های بالینی و دشواریهای فراوان جداسازی میکروارگانیسم به ضرورت شناسایی و بکارگیری روشهای تشخیصی جایگزین افزوده است. علاوه بر این دستیابی به روشی کاربردی و سریع در تشخیص عفونتهای تنفسی گله‌ها و تخمینی از وضعیت عفونت در ایران مدنظر این تحقیق بوده است. در این مطالعه‌ 100 نمونه ریه با ضایعات مشکوک به عفونتهای تنفسی مایکوپلاسمایی از 100 گله مشکوک (50 گله گاو30 گله گوسفند20 گله بز) در اطراف کرمانشاه در سالهای 1386-1384 جمع آوری شدند. ضایعات ماکروسکوپی شامل کبدی شدن ریه‌ها با زخم‌های خاکستری و سفید(جامد شدن) و ظاهر منقوط با یا بدون فیبرین بودند. نمونه‌ها در محیط کشت PPLO براث و آگار کشت داده شدند. پس از پاساژهای متعدداز 23 گله مشکوکتک کلونی تخم‌مرغی شکل مایکوپلاسما جداشد(11 گله گاو8 گله گوسفند4 گله بز). اما در واکنش PCR63 گله عفونت مایکوپلاسمای تنفسی نشان دادند (37 گله گاو 17 گله گوسفند 9 گله بز). این امر مبین این نکته است که علیرغم اینکه جداشدن عامل مایکوپلاسمایی از نمونه‌ها در محیط کشت اساس تعیین وضعیت عفونت‌های مایکوپلاسمایی قلمداد می‌شود اما سخت‌رشد بودن گونه‌های مورد مطالعه در محیط کشت و عدم دستیابی سریع به نتیجه کارآیی این روش تشخیصی را در پایش متداول عفونت گله‌ها زیر سوال برده است. علاوه بر این بکاربردن آنتی بیوتیکهای متنوع در دوره درمان و از بین رفتن میکروارگانیسم در خلال جمع آوری نمونه ‌نتایج رشد در محیط کشت مایکوپلاسما را دستخوش تغییر داده است. از این رو‌ استفاده از روشهای مولکولی PCR بعنوان یک روش کاربردی حساس و سریع توصیه می‌شود. پس از استخراج ‌DNA نمونه‌ها به روش فنل کلروفورم و جدا کردن نمونه‌های آلوده به مایکوپلاسما از طریق PCR با استفاده از پرایمر اختصاصی کلاستر مایکوییدس نمونه‌های مایکوپلاسمایی تحت واکنش PCR قرار گرفتند. باند bp 548 تنها در نمونه کنترل ( سویه F38) دیده شد. به منظور کنترل روند واکنش نمونه‌ها با پرایمر اختصاصی مایکوییدس کلونی بزرگ و پرایمر اختصاصی آگالاکتیه به طور جداگانه PCR شدند که نتیجه این آزمایش یافته‌های آزمایش قبلی را تایید می‌کرد. اگر چه این تحقیق نشان داد که عامل عفونتهای تنفسی مشکوک در نمونه‌های مورد مطالعه نمی‌تواند از گونه‌های کلاستر مایکوییدس باشد منتهی تخمین میزان عفونت در گله‌های مورد مطالعه احتیاج به تحقیقات وسیعتر با جمع‌آوری تعداد نمونه‌های بیشتر در مطالعات بعدی دارد.

150 صفحه